Nederlandse (wetenschappelijke) samenvatting met de overlevingsdata van de TheraP studie (studie die 177Lu-PSMA vergeleek met cabazitaxel).
Titel: TheraP: 177Lu-PSMA-617 (LuPSMA) versus cabazitaxel in metastatic castration-resistant prostate cancer (mCRPC) progressing after docetaxel—Overall survival after median follow-up of 3 years (ANZUP 1603).
Achtergrond
We hebben eerder gerapporteerd dat mannen met mCRPC progressie die na docetaxel willekeurig 177Lu-PSMA versus cabazitaxel kregen (Lancet 2021), degenen die 177Lu-PSMA ontvingen significante verbeteringen hadden in PSA (66% versus 37%), RECIST-responspercentage (49% versus 24%), progressievrije overleving (HR 0,63), minder G3-4-toxiciteiten (33% versus 53%) en betere patiënt-gerapporteerde uitkomsten. Wij rapporteren nu het secundaire eindpunt van totale overleving met voldoende follow-up, voor deelnemers aan de studie, en ook voor degenen die aanvankelijk werden uitgesloten vanwege lage PSMA-expressie of discordante ziekte op beeldvorming met PSMA-PET en FDG-PET.
Methoden
Om in aanmerking te komen voor de TheraP-studie was vereist mCRPC-progressie te hebben na docetaxel, PET-beeldvorming met 68Ga-PSMA-11 die hoge PSMA-expressie vertoonde (ten minste één site met SUVmax≥20), en 18F-FDG die geen metastasen aantoonden van FDG-positieve en PSMA-negatieve (discordante) ziekte. Deelnemers werden willekeurig ingedeeld in behandeling met 177Lu-PSMA (8,5-6GBq elke 6 weken, maximaal 6 cycli) versus cabazitaxel (20mg/m2 elke 3 weken, maximaal 10 cycli). Algehele overleving werd geanalyseerd door intention-to-treat en samengevat door restricted mean survival time (RMST) om rekening te houden met niet-proportionele gevaren.
Resultaten
291 patiënten werden gescreend van 6 feb 2018 tot 3 sep 2019: 200 kwamen in aanmerking en kregen willekeurig 177Lu-PSMA (99) of cabazitaxel (101) toegewezen; 80 van de 291 (27%) die na aanvankelijke geschiktheid werden geregistreerd, werden ge-excludeerd na PSMA/FDG-PET(51 SUVmax < 20, 29 discordant). Van deze ge-excludeerde patienten was een follow up beschikbaar in 61 van de 80 (76%) patiënten. Na een mediane follow-up tijd van 36 maanden (data cut-off 31 dec 2021) werd overlijden gerapporteerd in 70/101 patiënten die waren toegewezen aan cabazitaxel, 77/99 toegewezen aan 177Lu-PSMA, en 55/61 uitgesloten na PSMA/FDG-PET. Vervolgbehandelingen bij degenen aan wie cabazitaxel was toegewezen waren cabazitaxel in 21 gevallen en 177Lu-PSMA in 20 gevallen; en bij degenen aan wie 177Lu-PSMA was toegewezen kregen 5 patiënten aanvullende 177Lu-PSMA en cabazitaxel in 32 gevallen. De totale overleving was vergelijkbaar bij degenen aan wie willekeurig 177Lu-PSMA versus cabazitaxel was toegewezen (RMST tot 36 maanden was 19,1 vs. 19,6 maanden, verschil -0,5, 95% CI -3,7 tot + 2,7). Bij langere follow-up werden geen bijkomende veiligheidssignalen vastgesteld. Bij 61 mannen die vóór de randomisatie werden uitgesloten door beeldvorming met PSMA/FDG-PET, was de RMST tot 36 maanden 11,0 maanden (95% CI 9,0 tot 13,1), na behandeling met cabazitaxel bij 29 (48%) en 177Lu-PSMA bij 3 (5%).
Conclusie
177Lu-PSMA is een geschikte optie voor mannen met mCRPC die ziekte progressie hebben na docetaxel, met minder bijwerkingen, hogere responspercentages, betere patiënt-gerapporteerde uitkomsten, en vergelijkbare algehele overleving vergeleken met cabazitaxel. De mediane overleving was aanzienlijk korter voor patiënten die werden uitgesloten op PSMA/FDG-PET vanwege ofwel lage PSMA-expressie ofwel FDG-discordante ziekte en die anders in aanmerking zouden komen voor 177Lu-PSMA.
Studie gefinancierd door Prostate Cancer Foundation Australia, Endocyte (een Novartis bedrijf), Australian Nuclear Science and Technology Organization, Movember, The Distinguished Gentleman’s Ride, It’s a Bloke Thing, and CAN4CANCER; ClinicalTrials.gov nummer, NCT03392428.
Bron: https://ascopubs.org/doi/abs/10.1200/JCO.2022.40.16_suppl.5000
